Guano-overslag kent twee vormen: de eerste is de overslag die wordt veroorzaakt door de accumulatie van isolatoroppervlak. Omdat vogels echter door meerdere segmenten van elkaar worden gescheiden door een isolatorparaplu, is de kans op directe overslag zeer laag. De tweede is een vorm waarbij guano-isolatie naar buiten valt, waarbij de directe kern leidt tot kortsluitontlading tussen de bovenste en onderste gouden gereedschappen, en er geen guano-sporen achterblijven op de sueko, wat ook de belangrijkste vorm van guano-flassing is. Op basis van een succesvolle simulatie van het overslagfenomeen van isolatorvogels heeft de afdeling elektrotechniek van de Tsinghua-universiteit het overslagmechanisme en de overslagomstandigheden van guano bestudeerd en geconcludeerd dat het vallende moment van guano de elektrische veldverdeling rond de isolator verstoort, waardoor de luchtspleet van het guano-kanaal aan de bovenkant van de isolatie doorbreekt, wat leidt tot overslag van de isolator. Neem de 110 kV synthetische suozi als voorbeeld, waarbij de omtrek met een diameter van 55 cm moet worden beschermd met fantian. Houd er tegelijkertijd rekening mee dat de guano als een parabool naar beneden zal vallen. In de praktijk wordt het dwarsarmgebied boven op de toren beschouwd als de sleutel voor vogelwering binnen een bereik van 30-45°, met de isolatordraad als basispunt en de hoek tussen de twee zijden. Ten tweede zorgt de vogeldoorn voor een zekere dichtheid, waardoor de vogels volledig buiten de beschermingszone "dichtlopen".

In technische toepassingen kunnen, vanwege het complexe type mast, enkele belangrijke onderdelen van vogelbescherming achterblijven, wat kan leiden tot abnormale vogelschade. De vogeldoorn boven de isolator van de driefasendraad is weliswaar op zijn plaats aangebracht, maar de vogeldoorn is niet op de aardpaal boven de zijdraad aangebracht, wat verborgen problemen oplevert bij het optreden van de storing.